Malo-les-Bains is een bijzonder dorp dat pas eind negentiende
eeuw ontstond en genoemd is naar de man (Gaspard Malo) die zijn gronden liet
verkavelen om er een heus 'Belle-Epoque-strand-dorp' van te maken.
Bijzonder in Malo is de architectuur, achter elke
hoek lacht een nieuwe bijzondere villa je toe. Rijke textielbaronnen uit het
Rijselse kwamen hier rond 1900 hun vakantie doorbrengen en dat moest in een
villa die liet zien hoe rijk ze wel waren. Hiervoor werden de grote architecten
uitgenodigd en net als de bouwheren wilden die niet onderdoen voor de villa van
de buren. En zo kreeg je in het mondaine Malo van voor de eerste wereldoorlog
een opbod van stijlen, huizen en villa's.
Rond 1910 vestigt de Berguenaar Maurice Ringot zich
in Malo, hij is beeldhouwer en is op zoek naar een groter atelier. Zijn atelier
vestigt hij in de avenue About, maar in de Rue Gustave Lemaire op het nummer 51
bouwt en laat hij zijn villa bouwen. De voorgevel van het huis is zo rijkelijk
versierd met beeldhouw-werken van Ringot waardoor het geheel meer thuishoort bij
de beeldende kunsten dan bij de architectuur. In de vloeiende, arabesque-stijl
van de Art Nouveau krullen figuren en beelden zich langs de voorgevel naar
boven.
 |
| Hij noemt zijn huis of moet ik zeggen zijn 'beeldhouwwerk' "dag en nacht". |
 |
| Het rechtse deel van de gevel verbeeldt de dag, de haan kraait, de dame in het medaillon is wakker, de bloemen gaan open. (eigen foto) |
 |
| De linkerkant toont de uil, een dame die slaapt en bloemen die zich sluiten. (eigen foto) |
Ooit stond bovenaan in het midden van het huis nog een torentje
dat een kroon vormde op het geheel,
maar dat jammer genoeg verdwenen is.
Volgens de buurman zou er binnen evenveel te
beleven zijn als aan de voorkant, maar het huis is privaat en binnen mocht ik
niet kijken.
Maurice Ringot krijgt het druk na de eerste
Wereldoorlog, overal moeten oude gebouwen en beeldhouwwerken in hun
oorspronkelijke staat worden hersteld en de vraag naar monumenten voor de
gesneuvelde soldaten is groot. Het Monument au Morts van Bergues is er maar
eentje van.
 |
| foto website http://statues.vanderkrogt.net |
